Niemand had kunnen voorspellen wat voor ongelofelijke poule de 3^e Klasse B zou gaan worden. Iedereen weet van elkaar te winnen en te verliezen, waardoor het op de laatste competitiedag nog alle kanten op kon. DIO had zich de éénnalaatste wedstrijd veilig gespeeld, maar heeft ook verschillende mogelijkheden gehad om kampioen te worden. Op voorhand was het doel van DIO om leuk mee te spelen in deze Klasse. Maar gedurende de competitie werd duidelijk dat winnen en verliezen wel héél dicht bij elkaar lagen. In een paar mooie en super spannende thrillers wist DIO de punten in eigen huis te houden. Door het verlies van weer andere opponenten stonden ze met 7 verliespunten in 11 wedstrijden zelfs bovenaan. Een positie die in de schoot werd geworpen, maar die niet kon worden omgezet in het kampioenschap of promotie. Nu was dat ook niet helemaal het doel, maar het tekende wel dit zaalseizoen. De laatste wedstrijd afgelopen zaterdag tegen Pallas was vooral voor de bezoekers een beladen strijd. De uitslagen van eerder die dag gespeelde wedstrijden maakte het voor Pallas wel heel bijzonder. Bij verlies zouden ze een beslissingswedstrijd moeten spelen om degradatie naar de 4^e Klasse te voorkomen, bij winst zouden ze juist een beslissingswedstrijd moeten aangaan voor promotie naar de 2^e Klasse. Ik kan me niet heugen ooit zo’n doldwaze competitie te hebben meegemaakt. Mijns inziens verdient geen enkel ploeg in deze poule het om te promoveren of te degraderen. 

DIO begon de wedstrijd met de enigste zekerheid van de avond. Veilig gespeeld in de 3^e Klasse. Natuurlijk werd er voluit gespeeld voor de winst, vooral om dit gevoel mee te nemen naar het veld. De eerste 5 minuten waren doelpuntloos, daarna nam DIO even het voortouw door doelpunten van Manon Bel, Chris Tuinstra en Wilmar Bosscha, maar trokken de bezoekers elke keer de stand gelijk. Met een 5 minuten durende tussensprint komt Pallas halverwege de eerste helft op een 3-7 voorsprong. De thuisclub had even geen vat op het snelle spel, waarvoor nog zo gewaarschuwd was. Marian Schra weet met een kleine kans bij de korf iets terug te doen. Het antwoord van Pallas was duidelijk. Met 2 doelpunten op rij en nog 10 minuten te spelen is de stand 4-9. Vanaf dat moment heeft DIO het heft in handen en had het met rust gelijk kunnen staan. Het harde werken werd namelijk beloond met 3 doelpunten. Eerst was het Marianne Veenstra met een benutte strafworp, door het foutief afstoppen van Sjoerd Hoeksma. Gevolgd door afstandsschoten van Chris Tuinstra en Petra Mulder. De verdediging begon tegelijkertijd grip op de aanval van Pallas te krijgen. Helaas werden in deze periode 2 strafworpen gemist en zoals dat zo vaak gebeurd werd aan de andere kant vlak voor rust wel de korf gevonden, waardoor de 7-10 op het scorebord prijkt.

Tijdens de pauze wordt er nogmaals op gehamerd de aanval van de bezoekers op de juiste wijze te ontregelen. Daarnaast moesten een aantal bakens worden verzet in de aanval, waardoor er effectiever kon worden gespeeld. Het uitvoeren van deze opdrachten leverden direct resultaat!! Het was wel Pallas die als eerste scoorde, maar wel direct gevolgd door een afstander van Chris Tuinstra. Ook nu nam Pallas even weer het voortouw, maar ook Sjoerd Hoeksma antwoordde via een mooie aanvallende actie. Na 5 minuten was het voor de 3^e maal Pallas dat als eerste de korf weer vond. DIO hield daarna 14 minuten de aanvallers van de bezoekers op de 0 en wisten zelf wel 4x te scoren. Petra Mulder, Chris Tuinstra, Marianne Veenstra, en Sido Koonstra brengen met nog 7 minuten te spelen een 13-13 score op het bord. Helaas weet Pallas in 1 minuut 2x het doel te treffen, waardoor zij weer een punt voorsprong hebben. Een bloedstollende fase breekt aan en met nog 2 minuten te spelen weet Sido Koonstra van ver de korf te vinden. Dit is direct het laatste wapenfeit aan beide kanten. De eindstand komt daardoor op 14-15. DIO kreeg niet waar het gezien de 2^e helft recht op had, maar kan terugkijken op een prima pot. Dit gevoel nemen ze allemaal weer mee naar het veld. De spelers kunnen terugkijken op een goed zaalseizoen, waarbij er constanter werd gespeeld dan het seizoen daarvoor. Elke wedstrijd moest er 100% voor worden gewerkt en in worden gelooft. Met 15 punten eindig je in deze poule op de 3^e plaats, terwijl de ploeg met 14 punten nog een beslissingswedstrijd moet spelen om niet te degraderen.

Nog een uniek detail, DIO eindigt met een doelsaldo van 0, 236 voor en 236 tegen. De ploeg uit Oosterwolde kan zich nu gaan richten op het veldseizoen, waar nog wel de nodige punten moeten worden binnengehaald. Maar met de ervaringen van dit zaalseizoen in de rugzak meegenomen naar de buitenlucht treden de spelers en coach deze taak zéker positief tegemoet.