Na het startsignaal van de tweede helft waren beide ploegen gedreven om een goed resultaat neer te zetten. Manon Bel gaf het juiste voorbeeld om de eerste slag te slaan onder de korf en scoorde uit een kleine kans. Emmeloord leek daardoor een schepje er boven op te doen vanuit de ruimte en scoorde driemaal op rij en zo stond de stand weer gelijk, 9 - 9. Nadat de bal op de stip werd gelegd voor DIO, scoorde Marianne Veenstra koelbloedig. Emmeloord trok de boel weer gelijk, en coach Nijenhuis wist dat er nu iets moest gebeuren en zette vanuit de reserverbank Peter Berkenbosch in voor Sido Koonstra. Emmeloord raakte niet in paniek, en wist weer op voorsprong te komen. Nadat Peter Berkenbosch zich genesteld had binnen de lijnen, werd van zijn ervaring rijkelijk gebruik gemaakt. Berkenbosch begon in de punt en scoorde met een mooie afstander de gelijkmaker, 11 - 11. Emmeloord krabte zich toch even achter de oren, en schakelde over op een aanvalsplan. De defensie van DIO kreeg het zwaarder, dus moest het van de aanval komen. De zuiverheid en het creëren van kansen werden pakweg ook zorgelijker en inmiddels stond Emmeloord op een 13 - 11 voorsprong. Vervolgens werd er zeven minuten niet gescoord. DIO zag zichzelf te kort doen, dacht na waarom de doelpunten niet meer vielen en wist dat winnen van Emmeloord nu wel erg lastig ging worden. Nijenhuis had nog een doelpunt gerichte reservebank en liet junior Myrthe Looijenga warm lopen voor een laatste strohalm en werd binnen de lijnen gebracht voor Marian Schraa. De thuisploeg wist uiteindelijk alsnog een slotoffensief uit te gooien door vijfmaal op rij te scoren en wint daamee met 18 - 11.